ضرورت همدلی با هم اتاقی های خوابگاهی

وقتی جوان ایرانی پس از سختی ها و دردسرهای کنکور، بالاخره در یک دانشگاه قبول و از القابی نظیر پشت کنکوری بودن خلاص می شود، تحولی بزرگ در زندگی اش رخ خواهد داد. به ویژه اگر این مسئله با غیربومی بودن فرد در شهر محل تحصیل همراه گردد و شخص برای ادامه تحصیل، ناگزیر به ترک خانواده و اقامت در یک خوابگاه دانشجویی شده باشد؛ او با چالش های متعددی مواجه خواهد بود. تجربه های منحصر به فردی که فقط از طریق یک زندگی خوابگاهی بدست می آید. تجربه مواجهه با فرهنگ ها و ارزش های متفاوت، شیوه برخورد با افراد مختلف، حل تعارضات بین فردی و حفظ حریم شخصی، اندوه دور شدن از محل سکونت، خانواده، دوستان و آشنایان و تجربه یک زندگی مستقل که هر یک به شناخت راه کارهای سازگارانه نیاز دارد. یک دانشجو در صورتی که بخواهد زندگی لذت بخش و روابط سالمی با هم خوابگاهی ها و هم اتاقی هایش داشته باشد، باید با راه کارهای سازگاری با محیط زندگی گروهی آشنا باشد.

از طرفی اگر از افرادی که برای مدتی هرچند کوتاه در خوابگاه زندگی کرده اند، در مورد خاطرات زندگی دوران دانشجویی و خوابگاهی  آن ها بپرسید، بی شک در لحظه اول به یاد یک یا چند نفر از هم اتاقی های خود خواهند افتاد و حداقل یک خاطره جالب و به یادماندنی در ذهنشان نقش خواهد بست.. هم اتاقی ها به عنوان اولین گروهی که فرد در خوابگاه با آن ها روبه رو می شود، تأثیر بسیاری بر داشتن دیدگاه های متفاوت در رابطه با اقامت در خوابگاه های دانشجویی و کارمندی خواهند داشت. ممکن است برای آن دسته از افرادی که به مدت کوتاه قصد اقامت در یک خوابگاه و پانسیون را دارند، مسئله داشتن هم اتاقی خوب چندان مهم نباشد، اما برای دانشجویان و کارمندانی که متقاضی اقامت طولانی مدت در خوابگاه  هستند و روابط اجتماعی برای آن ها مهم است، ممکن است این موضوع  دارای اهمیت ویژه باشد.

ممکن است یک هم اتاقی به بهترین و نزدیکترین دوست شما تبدیل شود و یا اینکه که در طول روز  تنها چند کلمه به عنوان احوالپرسی ساده بین شما و او رد و بدل شود. در این صورت خوابگاه نمی تواند نقش منزل دوم را برای شما ایفا کند.هرچند، کنار آمدن با یک هم اتاقی خنثی، بدون شک بهتر از تحمل کردن یک هم اتاقی آزار دهنده خواهد بود. به هر حال انتخاب درست برای یافتن یک هم اتاقی مناسب که بتواند در روزهای اقامت در خوابگاه دوست و همدم شما باشد، بسیار مهم است..

زیرا می تواند بر تسکین دلتنگی های ناشی از دوری از خانواده و کنار آمدن با شرایط سخت خوابگاه و… اثرگذار باشد. حداقل امر این است که فرد تازه وارد به خوابگاه، خود را تنها نمی یابد و همین امر موجب می شود آسان تر با شرایط جدید زندگی در پانسیون ها و خوابگاه ها کنار بیاید .

اصول همدلی با هم اتاقی

اگر بخواهیم به مهم ترین اصل در روابط بین انسان ها اشاره کنیم باید گفت: نخست درصدد  درک و آنگاه جویای تفاهم باشید. این اصل شاه کلید روابط مؤثر با دیگران است. همه انسان ها سالیان درازی را به یادگیری سخن گفتن اختصاص داده اند، اما درباره گوش کردن چقدر سعی کرده اند؟ فقط تعداد انگشت شماری از مردم فن گوش کردن را آموخته اند. افراد در حقیقت سخنان فرد دیگر را پس از عبور از فیلترهای ذهنی شان دریافت می کنند و آنگاه می کوشند برحسب سلیقه خود آن را تفسیرکنند و به بهبود اوضاع روحی طرف مقابل کمک کنند. عباراتی نظیر:

"اوه! دقیقا می دانم چه احساسی داری"، "من هم با این مسئله روبرو بوده ام، اجازه بده تجربه خود را با تودرمیان بگذارم."

منظور از گوش کردن توأم با همدلی این نیست که صرفاً به دقت به سخنان دیگران گوش کنید، بلکه گوش کردن با نیت درک کردن، یعنی اینکه قبل از هرچیزی جویای تفاهم باشیم. در این صورت گوینده متوجه خواهد شد که شما احساسات او را به خوبی درک می کنید و مسلماً از نظر احساسات، عواطف و اندیشه به شما نزدیک تر می شود. این اتفاق در میان هم اتاقی های یک خوابگاه پسندیده است و در نتیجه آن محیط خوابگاه و رفتار هم اتاقی ها نسبت به هم بسیار صمیمی تر شده و تا حدی نقصانِ در کنار خانواده نبودن نیز جبران خواهد شد.